چند تا فیلم ورزشی هست که خیلی خیلی دوست دارم
اولین فیلمی که خیلی دوست داشتم و هرگز فراموش نمی کنم، فرار به سوی پیروزی بود. هرگز لذت دیدن آن ستاره ها را فراموش نمی کنم
اما دو فیلم هست که تاثیر عمیقی روی من گذاشته اند مربوط به المپیک هستند. اولی که قبلا در موردش نوشته ام، فیلم (Cool Runnings) بود که به موضوع اولین حضور تیم ملی لوژسواری جاماییکا در المپیک زمستانی می پردازد. دومی را که دیروز دیدم، به موضوع حضور مایکل ادی ادواردز ملقب به ادی عقاب در المپیک زمستانی می پردازد. ادی در اصل، یک بچه گچکار بوده است که از کودکی رویای المپیک داشته است. از یک طرف، شرایط مالی و از طرف دیگر شرایط کشور بریتانیا باعث شد که رویای او دور از دسترس به نظر برسد؛ چرا که اسکی بریتانیا بسیار ضعیف بوده است و علاوه بر این، ادی تمرین و مهارت کافی برای رقابت با دیگران در المپیک نداشت. اما با تلاش شخصی خودش و سماجت و فداکاری مادرش می تواند به خواسته اش بشود و در المپیک زمستانی هشتاد و هشت به عنوان نماینده بریتانیا در پرش اسکی شرکت می کند؛ اتفاقی که بعد از شصت سال افتاد و بریتانیا نماینده ای در المپیک زمستانی پیدا کرد
ادی مقام درخوری بدست نیاورد. اما تلاش او باعث شد تا همگان یاد دو شعار اصلی المپیک بیفتند:
در المپیک قهرمان شدن اهمیت ندارد، شرکت در تورنمنت مهم است
در زندگی بردن اهمیت ندارد، مبارزه کردن مهم است
من خودم از کسانی بودم که زیاد دوست نداشتم تیم های ما به عنوان زنگ تفریح به المپیک بروند، ولی با دیدن این فیلم ها نظرم عوض شد
No comments:
Post a Comment