استراتژی جنگی قربانی کردن نیروی خودی

من فکر کنم چندین بار از دوستانی که در دوره جنگ حاضر بودند، شنیدم که در دوره جنگ تفکر سپاه این بود که تلف کردن نیروهای خودی برای رسیدن به هدف کاملا منطقی هست و یک استراتژی جنگی به حساب می آمد. تا آنجا هم که می دانم این موضوع چندین بار محل اختلاف ارتش و سپاه بود

در نتیجه فکر کنم که این تفکر بین سپاه رایج بوده و هست که کشتن نیروهای خودی در جنگ هیچ اشکالی نداره؛ بنابراین من از وقایع مرتبط با هواپیمای مسافربری ناراحت شدم، ولی متعجب نشدم

دوم این که ما در دوره ای بودیم که گشت های کمیته بسیار متداول بود و در این میان، نوجوانانی حضور داشتند که با سن بسیار کم اسلحه داشتند و به دلیل همین بی تجربگی و عدم آموزش صحیح کارهای ابلهانه زیادی از اونها دیده میشد، به عنوان مثال اونها به خودشون اجازه می دادند که به همه بی احترامی کنند. قطعا وقتی چنین قدرتی به یک نوجوان داده میشه، تبعاتی مثل شلیک بی دلیل یا آسیب دیدن آدم ها اتفاق می افتاده. حالا خیلی هم عجیب نیست که یک فرد بی تجربه تو همون سیستم یک موشک به هواپیما بزنه. حتما ما هم اگر به گذشته برگردیم، موردهایی خواهیم دید یکی از این نوجوانان اسلحه به دست به اشتباه به کسی شلیک کرده باشن