یکی از پروژه هایی که در آن همکاری می کنم مربوط به مسکن اجتماعی است
این هفته رویدادی در دانشگاه اتفاق می افتد که به آن مدرسه تابستانی می گویند و ایده اصلی آن گرد هم آمدن دانشجویان در تابستان در یک کشور و یادگیری فشرده از طریق همکاری در یک کارگاه فکری یا عملی است. معمولا مجموعه سخنرانی یکی از موردهای همیشگی چنین برنامه هایی است. مهمان هفته یکی از دانشجویان رادیکال ترک بود که در بروکسل دوره دکترا را می گذراند. از این نظر رادیکال که تحقیقات زیادی در مورد کمون ها انجام داده است و به نوعی طرفدار آنهاست و دوم این که به مفهوم واقعی به مقاله نویسی باز اعتقاد دارد؛ یعنی مقاله هایش را به این شکل می نویسد که هر کسی می تواند نقشی در آن داشته باشد. در این مورد شنیده بودم که این امکان وجود دارد که برخی افراد هم اکنون این گونه می نویسند، اما کسی را ندیده بودم :)
در مطلبی که ارایه داد به یک مورد جالب هم اشاره کرد که به عنوان خانه های امید دوزچه شناخته می شوند. پس از زلزله ای که در آن منطقه ترکیه اتفاق افتاد؛ افراد زیادی بی خانمان شدند. دولت در این مواقع از صاحبان خانه ها حمایت می کند و آسیبی که آنها در زلزله دیده اند پوشش داده می شود؛ اما سوال این است که مستاجران آن خانه ها که توان یافتن خانه جدیدی ندارند چه می شوند؟ سوالی که معمولا مورد توجه کسی قرار نمی گیرد
این افراد در دوزچه در یک فرایند ده دوازده ساله توانستند برای خود حقوقی بدست بیاورند و خانه سازی در آن منطقه را انجام دهند. اتفاقی که هم اکنون به عنوان نمونه ارزشمندی از مشارکت مردمی و احقاق حقوق شهروندی شناخته می شود
No comments:
Post a Comment