امروز انتخابات مجلس ملی اتریش است و احزاب مختلف مشغول تبلیغ اند. طبیعتا دوستانی که تابعیت اتریش را دارند در انتخابات شرکت می کنند و احزاب یا نامزدهای خودشان را تبلیغ می کنند. برای من یکی از نکات بارز و جالب شیوه ابراز طرفداری از طرف دوستان ایرانی و اتریشی است. تبلیغ دوستان ایرانی دقیقا من را یاد انتخابات در ایران می اندازد. از سه ماه قبل از انتخابات ایران، تعدادی از دوستان ناگهان فعال سیاسی می شوند و مدعی می شوند که اگر فرد مورد نظر آنها رای نیاورد، آمریکا به ایران حمله می کند، همه چیز گران می شود، فرهنگ ایرانی نابود می شود و ... . از آن خوشمزه تر اعلام می کنند که اگر این اتفاقات بیفتد، مقصر کسانی هستند که به آن فرد رای نداده اند. حالا کاری نداریم که آن فرد هم انتخاب شود و همه چیز گران شود، این دوستان اصلا پاسخی ندارند
همین طرز فکر باعث می شود که دوستان ایرانی در اینجا همین شکل تبلیغ کنند. کلا یک فهرست دارند که چرا به یک گروه نباید رای داد و اصلا دلیل قانع کننده ای برای رای خود ندارد. حالا دوستانی که اتریشی هستند، خیلی راحت می آیند می نویسند که من طرفدار محیط زیست و حقوق بشر هستم، چون حزب سبز هم همین را می خواهد من هوادار آنها هستم و به آنها رای می دهم. یکی دیگر نوشته است من خواهان عدالت اجتماعی و اقتصادی هستم، بنابراین به سوسیالیست ها رای می دهم و ... نه اینجا کسی مقصر است و نه دیگری آدم بدی است. هر کسی دیدگاه خود را دارد و همین باعث می شود که افراد با هم درگیر نشوند و درگیری برای سیاست مداران در سطح سیاسی است. جامعه تنش ندارد، دعوا ندارد و یک انتخابات ساده تنفر به وجود نمی آورد
می خواهم بگویم که متاسفانه ایرانی ها از یکی از بدترین شیوه ها استفاده می کنند. در روان شناسی می دانیم که ایجاد حس گناه تاثیر مخربی بر روی کودک می گذارد و او را نابود می کند؛ هم چنین مذهب از این شیوه استفاده می کند و این شیوه برای کوتاه مدت جواب می دهد، اما اثر منفی که می گذارد بسیار بیشتر از اینهاست
No comments:
Post a Comment