برنامه این هفته نود، چند حسن داشت. اول از همه این که عادل فردوسی پور بعد از گیر دادن های بی مورد هفته گذشته و تاختنش به کمیته انضباطی که چرا برای حکم دادن این قدر وقت تلف می کنند، خود را جمع و جور کرده بود و تلاش کرد برنامه ای فنی به این موضوع اختصاص دهد. به نظرم این حاصل تلاش های مردمی برای توجه به همه جوانب این مشکل داشت. این در مورد جامعه احساسی ما یک قدم رو به جلو است. دوم این که در برنامه نود تلاش شده بود تا بحثی کارشناسی در مورد این مسائل برگزار شود. همین تلاش هم قابل تقدیر است؛ به خصوص که برنامه نود در دوره های جدید بیش از پیش تبدیل به برنامه ای زرد شده بود که تنها حاشیه های فوتبال را با نگاهی یک سویه از سوی فردوسی پور مطرح می کرد. سوم این که تلاش شده بود تا چند تن از چهره های شناخته شده و موجه فوتبال همزمان در این برنامه حضور داشته باشند.
در مقابل، آنچه نقطه ضعف برنامه به حساب می آید، همان نکته ای است که بارها در برنامه نود مورد نقد قرار گرفته بود؛ یعنی حضور کارشناس. بارها در برنامه نود این سوال مطرح شده بود که چرا در فوتبال ما بیش از هر چیز آدم های سیاسی حضور دارند و نه فوتبالی ها. در این برنامه نود هم قرار بود در مورد ساختارهای اجتماعی - فرهنگی گفتگو شود.این بحث برگزار شد بدون آن که حتی گفتگوی کوتاهی با متخصص علوم اجتماعی انجام شود. جای یک جامعه شناس در این برنامه بسیار خالی بود؛ می پذیرم این حوزه چندان در ایران مورد توجه نبوده است و جز ترجمه استاد نیک گهر منبعی در این مورد وجود ندارد؛ اما دست کم می شد با جامعه شناسان حوزه های دیگری مشورتی کوتاه انجام می شد. مسلما جامعه شناسان هم فکر ما را در این گونه برنامه ها دعوت نمی کنند؛ اما دست کم میشد از اشتباهاتی مانند سوال نظرسنجی پیشگیری کرد. سوالات نظرسنجی پس از مطرح کردن چند مساله عینی - مانند بازیکنان، مسوولان و ... -ناگهان فقر فرهنگی را به عنوان گزینه مطرح می کند. چند اشکال وجود دارد: فقر فرهنگی به چه معناست؟ فقر فرهنگی کل مسائل جامعه را در بر می گیرد و در نتیجه بر عوامل دیگر اثر می گذارد. آیا می شود واژه فقر فرهنگی را بکار برد؟ فرهنگ در اینجا چه معنایی می دهد؟
به هر حال مهم ترین مشکلی که در این برنامه دیدم، نبود کارشناسان علوم اجتماعی بود.
در مقابل، آنچه نقطه ضعف برنامه به حساب می آید، همان نکته ای است که بارها در برنامه نود مورد نقد قرار گرفته بود؛ یعنی حضور کارشناس. بارها در برنامه نود این سوال مطرح شده بود که چرا در فوتبال ما بیش از هر چیز آدم های سیاسی حضور دارند و نه فوتبالی ها. در این برنامه نود هم قرار بود در مورد ساختارهای اجتماعی - فرهنگی گفتگو شود.این بحث برگزار شد بدون آن که حتی گفتگوی کوتاهی با متخصص علوم اجتماعی انجام شود. جای یک جامعه شناس در این برنامه بسیار خالی بود؛ می پذیرم این حوزه چندان در ایران مورد توجه نبوده است و جز ترجمه استاد نیک گهر منبعی در این مورد وجود ندارد؛ اما دست کم می شد با جامعه شناسان حوزه های دیگری مشورتی کوتاه انجام می شد. مسلما جامعه شناسان هم فکر ما را در این گونه برنامه ها دعوت نمی کنند؛ اما دست کم میشد از اشتباهاتی مانند سوال نظرسنجی پیشگیری کرد. سوالات نظرسنجی پس از مطرح کردن چند مساله عینی - مانند بازیکنان، مسوولان و ... -ناگهان فقر فرهنگی را به عنوان گزینه مطرح می کند. چند اشکال وجود دارد: فقر فرهنگی به چه معناست؟ فقر فرهنگی کل مسائل جامعه را در بر می گیرد و در نتیجه بر عوامل دیگر اثر می گذارد. آیا می شود واژه فقر فرهنگی را بکار برد؟ فرهنگ در اینجا چه معنایی می دهد؟
به هر حال مهم ترین مشکلی که در این برنامه دیدم، نبود کارشناسان علوم اجتماعی بود.
No comments:
Post a Comment